میخواستم
  بنویسم...
از عشق...
 از دلهایی که عاشقند...
    وچشمانی که اشک میریزند...
        و لبانی که از زمزمه بودن
                                          میلرزند....
     و دلهایی که از اتش عشق
                                          میسوزند...
          باخود چه میکنیم؟
            با این همه ویرانی؟!
        زندگی تداوم این ویرانی هاست...
                                       که در نهایت
                                             در ان محو میشویم......
 

            امروز تمام جهات را
                  پیگیر گشته ایم...
     اما...
در گرداب ان...
   خسی هستیم که محکوم به گردشیم...
                   دیگر...
                            تمام هستی ما...
                                                    رو به مردن است...
                                رو به مرگ...